.Nederland. Oosterbeek. Weer terug.
Door: ChrisH
Blijf op de hoogte en volg Chris
21 Juli 2013 | Nederland, Oosterbeek
Wezel, die hele grote camping. Gisteravond was er nog een disco en de 2 grote restaurants draaiden tot vrij laat. Toch was er redelijk vroeg stilte op de camping en vanmorgen niet extra vroeg. Al zijn er gezinnen met kleine kinderen in de buurt. Het Duitse stel naast mij stapt gelijk met mij uit de tent. . Ze komen uit het Ruhrgebied en fietsen via Wessel naar Munster en dan via de Eems naar het Noorden. na de gebruikelijke rituelen. Stap ik tegen 9 op de fiets en moet mijn nummer nog inleveren en mijn waterflessen vullen. Over de dijk fietsend zie ik bij Bislich de kerkdeur open staan. Ik ga naar binnen. Hij is leeg. Hier zit ik 20 minuten stil te zijn en mijn gebed te doen. Ik brand een kaarsje. Wil ik weg gaan word ik meegetroond door een mevrouw, of ik de stork met de jongen al gezien heb. Ze wijst, o ja dat is een ooievaar. Ze is fotografe en maakt hier regelmatig foto’s daarvan zittend in de kerktuin. Maar goed ik kan niet blijven zitten, al blijft ze kwebbelen. Aan de overkant van de Rijn zie ik de dubbele toren van Exanten, Dan Rees, een mooi stadje waar ik op de Rijnpromenade koffie drink. Bij de oude muur vraagt een jonge man van een jaar of 15/16 of ik een foto van hun wil maken bij hun vol bepakte fietsen. Het zijn 4 jongens die vanuit Keulen in 6 dagen naar Ameland fietsen. Dit is hun 2e dag. Na even oriënteren heb ik de route weer te pakken en wil flink aanzetten, zie ik die jongens staan, bezig met het oppompen van een band. Een jonge had een platze, zoals dat hier heet. Ik vraag of ik helpen kan. Maar ze hebben de band al geplakt en hebben geen hulp nodig. Ik voel toch nog even aan de band of hij hard genoeg is. Jawel hoor. De weg naar Emmerich Am Rhijn gaat door het binnenland omdat door de vele oude Rijn armen een grillig landschap is waar dijkwegen telkens doodlopen. In Emmerich aan de Rijnpromenade neem ik, op een terrasje, iets waar ik al lang zin aan heb, maar nog niet aan toegekomen ben. Een ijssorbet met aardbeien en slagroom! Ik vertel niet hoe hij smaakte daar mogen jullie naar raden. Veel mensen kijken me na, een enkele vraagt waarheen of vanwaar. Dan doe ik mijn verhaal. Gelukkig vragen ze dat niet allemaal, anders deed ik er nog 7 weken over om thuis te komen. Van de promenade is het nog een km fietsen tot de opgang van de brug. En daar is mijn cirkel rond. Hier ben ik 7 weken geleden de brug over gegaan om op de Limmesroute te komen. Nog 4 km verder kom ik Nederland binnen. En dat doet goed. Ons mopperende Nederlandje, daar is het goed toeven. Ik stap even af op de grens. Vraagt een Nederlander weer die vraag waarvandaan Budapest enz. Zijn mond valt open en wil meer horen. En met mijn ene voet in Duitsland en mijn andere voet in Nederland vertel ik. Dan door maar bij de pont naar Millingen staat een ijscokar en ja hoor een ijsje gaat er wel in. Vraagt een wielrenster weer die vraag. Zij kijkt mij ongelofelijk aan. En wil meer horen. En waarvandaan. Dronten. Daar woont mijn zus. Ze willen naar de pond of ik ook mee ga. Nee ik ga door. Dus geen naam realiseer ik mij later. Ik via de pond van Huissen en zet dan door via de knooppunten naar het fietsveer van de Westerbouwing. Waar het veer net aan de andere kant is. Ik zie de tijden op het bord en schrik. Hij sluit om 18 uur en het is nu 18.15 uur. Maar hij steekt daar weer van wal. Er is nog een fietser bij gekomen. En ja hij komt ons halen anders was het weer 4 km terug fietsen. De wielrenner is ook verbaasd over mijn tocht. Nu ben ik ook zo op camping De Rijnoever in Oosterbeek. Hij is eigenlijk vol. Maar voor een fietser is er altijd wel plaats. Hij herkent mij. En is enthousiast en wil mijn verhaal horen. Eerst tent op zetten en opknappen. Ik ben aan het optrommelen staan ineens Inge en Andor en Saar achter mij ik schrik even en word even emotioneel. Ze hebben pasta meegenomen en of ik nog moet eten. Ja. Ik moet nog eten, heerlijk. De beheerder maakt het warm in de magnetron. Deze camping ervaar ik gastvrij en vriendelijk. Leuk zo een ontvangst.. Ik werk mijn verhaal bij en kruip in mijn slaapzak. Nog een nacht. Morgen thuis tegen een uur of 8 in de avond. Vandaag heb ik 91 km gefietst.
Ik fiets mijn schaduw achterna.
Op zondag morgen.
Zit even stil in een kerkbank.
Mijn gedachten gaan in stil gebed.
Ik ga weer voort.
Mijn schaduw achterna.
Het kaarsje brand.
Mijn schaduw achterna.