Al weer even thuis uit Guinee.

We zijn al weer een dikke week thuis van onze reis. Een reis die veel indruk gemaakt heeft. Door een hele andere cultuur, het klimaat en de handel langs de wegen vanuit winkeltjes, zoals Jean of vanuit hutjes of keetjes of ventend langs auto's. Het is een arm land waar veel mensen wat proberen te verdienen. We waren op de lagere school de Dauphin, waar onze gastvrouw Marijke samen met haar man Mamadou de scepter zwaait. We moesten alle klassen langs en worden toegezongen en er word voor ons geapplaudisseerd. 3 kleuter klassen, 6 lagere school klassen en 4 middelbare school klassen. Het huis van Jean vordert aardig, er worden nu daksteunen in een bepaalde hoek gemetseld waar de houten dakspanten op kunnen rusten. Dit wordt in januari wanneer het hout goedkoper is voltooid en kunnen de dakplaten bevestigd worden. Deze liggen al klaar. Jean heeft door onze hulp ook waterleiding aan kunnen leggen. Dat hebben de meeste buren bij hem niet, die moeten een kilometer lopen voor water, nu haalt hij elke dag een uur lang het slot van de kraan en mag de buurt water bij hem halen. Het is dan een drukte van belang. Er wordt water gehaald en gewassen en de kinderen ingezeept en afgespoeld. We zijn 4 dagen naar Deleba geweest waar in de koloniale tijd het administratieve centrum was van Frans West Afrika. Het ligt in een berggebied op een hoogte van een 1000 meter. we hebben een bergwandeling gemaakt naar "De brug van God". Dat de rivier onder een rotspartij doorgaat, zodat deze een brug vormt, kan niet anders dan door God gemaakt zijn, zegt de legende. De wegen zijn slecht tot abominabel. Soms schuddend en schurend langzaam de weg zoeken. Het klimaat op deze hoogte is aangenaam. We hebben hier daksgivving gevierd Met kalkoen die meegenomen is door een Amerikaan, samen met zijn vrouw op bezoek bij zijn dochter, die hier een taal stage loopt. En alle gerechten die er bij horen. We konden niet weigeren. Terwijl we al ons diner voor die avond hebben besteld en ook niet meer af kunnen zeggen. Fanta vond de kalkoen en bijbehoren niet zo lekker en heeft zich later toch nog te goed gedaan. Terug in Kindia hebben we ontspannen de rest van de dagen beleefd. Regelmatig bij Jean op de bouw geweest en in zijn winkel. Ze hebben ons weggebracht naar Conakry waar we nog langs gaan bij de winkel van Fanussa die ons afgehaald heeft van het vliegveld en naar Kindia heeft gebracht. Conakry is de hoofdstad van Guinee met 1,5 miljoen inwoners. Zonder vuilophaaldienst waar op straathoeken het vuil opgestapeld ligt en soms ligt te smeulen en stinken. Een volle stad met wijken waar je maar beter niet kunt komen als blanke. Jean, Fanta en Bubba hebben ons weggebracht naar het vliegveld.
Een reis die ons nog lang bij zal blijven, en waar we nog niet over zijn uitgedacht. Het is een arm land maar de mensen zijn blijmoedig, gastvrij en heel actief. Zo is het ons overgekomen.