Lipot

Vanmorgen heb ik Bratislava bekeken. Wat een leuke, gezellige en compacte historische binnenstad. Maar voor ik er was moest ik weer van intercamp Zlaté Piesky 8 km fietsen door de auto jungle van Bratislava, waar ik mij van tijd tot tijd een opgejaagde fietsende zandhaas voelde. Geen fietspaden, de voetpaden niet te fietsen. De randen van de rijweg bijna onmogelijk om te fietsen. Toch kom ik in het centrum, die is autovrij, wat mij wel bevalt, rondwandelend en fietsend door de gezellige straatjes. Het is druk met toeristen van alle nationaliteiten. De diversiteit in kunst en de oude patriciërswoningen trokken ook speciaal mijn aandacht. Deze bepakte fiets met daarop een soort kerstman trekt de aandacht van veel mede toeristen, maar die zijn veelal met de bus gekomen. Er worden veel foto's van mij en mijn uitrusting gemaakt. Toch zijn er ook andere dingen te zien. Het kasteel van Bratislava ligt op een uiloper van de Karpaten. Ik heb deze aan de buitenkant bekeken. Al lopend langs winkels en restaurants de fiets de helling op sleurend. De oorsprong stamt uit begin tiende eeuw. Uit kijkend over de Donau zie ik beneden de brug die de rivier overspant. In een soort vliegende schotel op de tui is een restaurant gevestigd. Op weg daar naar het kasteel koop ik een pin van Bratislava. En zoals mijn gidsje vermeld is het de moeite van de klim meer dan waard. En weer terug naar beneden een kop koffie bij een restaurant tijdens de afdaling. In de gotische kathedraal van Bratislava werd Maximiliaan gekroond tot keizer en enkele Hongaarse koningen werden hier ook gekroond. Verder heb ik het fietsen in Bratislava dus als gevaarlijk ervaren. Net buiten Bratislava ben ik naar Hongarije gefietst over een tweebaansweg met vangrail waar heel veel soorten mooie planten in de berm staan te genieten van de zon. En ik van het fantastische gladde wegdek waar ik voor de wind soms een snelheid van 32 km per uur kan halen. Ik weet niet of dit als route bedoeld is want links naast mij op de dijk fietsen veel meer mensen, en daar zijn van tijd tot tijd restaurantjes, waar ik niet kan komen door een kanaaltje tussen ligt. Maar deze weg met vangrail is autovrij en twee banen. In Hongarije kom ik in een, op ons polderland lijkende vlakte. Dus vlak met landerijen vol graan en andere landbouw producten. De kleine Poesta. Verder een rustige fietstocht. Zo rond 9 uur ben ik op een camping. Mijn buurman, een Hongaar. Vertelde dat het eten zeer goed is in het restaurantje. Dus daarop af. Nou dat viel een beetje tegen, gewoon cafetaria eten. Ze hadden niet eens Goulash, waar ik op hoopte. Verbaasd was ik om te merken dat er hier niet betaald werd met euro's maar leiras. Dus niet goed mijn huiswerk gedaan. Zo heb ik weer wat geleerd. Er zijn hier veel steekbeestjes, komt van het vele water wordt gezegd. Fijn is dat niet. Ik zit dan ook in de tent met de ritsen goed dicht.
Na een fietsdag van 81 km (na 12 uur p.m.) en een volle maag ben ik wel aan mijn slaapzak toe. Tot morgen allemaal