Wahlhausen aan de Werra.

Wahlhausen aan de Werra.

Vanmorgen vroeg kreeg ik echt het gevoel van het wordt een mooie dag. Er staan tegenover 2 Nederlandse mannen daar wil het praatje niet lukken. Schuin tegenover 2 Duitse vrouwen ook in een caravan. Daar heb ik wel een oppervlakkig praatje mee, komt vast door de hond die ze hebben. Naast mij een Duits gezin dan 5 dagen gaat kanoën op de Werra. De auto laten ze op deze camping staan. De tenten en alles gaan mee in 2 kanos. Moeder en dochter van 4 en pa en zoon van 6. Dit is ook een leuke manier om je vakantie in te vullen. Het is een rustige camping. Over het algemeen zijn de campings niet druk dat geeft de beheerster van de camping waar ik nu ben wel aan. Ze vindt het een slap seizoen. Ik ga eerst Creuzburg in om wat broodjes en melk voor mijn ontbijt te kopen. Het is even weer een stevige korte klim. Dan op route. Direct wordt ik aangeklampt door een jonge man, op de mooie oude brug van Creuzburg. Waar ik vandaan kom, stroom op of stroom af. Ik kom van stroom op. Daar gaat hij naar toe en wil weten hoe het met het klimmen is. Over een 200 km krijg je serieuze klimmen. Dus dan kiest hij een andere route. Er zijn veel fietser op de Werraroute en de R5 dit zijn nu 2 routes die samen lopen. Dagjes mensen die een rondje van camping of hotel fietsen. En die van kamer naar kamer fietsers, vaak een paar dagen. En de echte lange afstand fietsers, vaak op Praag maar ook weer andere routes. Een Nederlands stel wat even wat wilde weten of de volgende camping makkelijk te vinden is. Ja dus, zit aan de route. Ik fiets op met mensen uit Dusseldorf, dat wil zeggen je ziet elkaar telkens, even een woord en dan weer door. Zo gebeurt dat zo vaak. Bij de koffie in Treffurt bij een prachtig vakwerk stadhuis. Tref ik 3 Nederlandse mensen die een fietstocht naar Eisenach maken van af de camping. Daar is de beroemde Wartburg waar Luther veilig onderdak vond. Ik heb gisteren nog getwijfeld, of voor mij een klimroute en 30 km om. Ik ben door gegaan met ook wel flinke klimmen. Ik hoor weer dat men respect heeft voor de tocht die ik maak, en zeggen, dat ze een mij kunnen zien dat ik niet zo maar een tochtje maak. Zij willen niet klimmen. Dan moeten ze de zelfde route terug. Bij een restaurant waar een schip voor de kade ligt en nog andere attributen op de kade staan, ga ik even kijken, maak foto’s. Ik ben verbaasd dat hier een klein houten schip ligt. Het heeft iets weg van een kleine kogge. Ik heb hier nog niets anders dan kanos gezien. Maar dan zie ik dat hij met de kiel op de bodem ligt. En is vastgeklonken met een stalen plaat die om een paal zit waarlangs hij kan bewegen. Ik kom in gesprek met een Duitser die probeert Nederlands te praten en dat lukt hem redelijk. Hij gaat vaak naar Nederland ook om te fietsen en dan wil hij de taal redelijk spreken. Dat proberen Nederlanders ook altijd als wij uit Duitsland in Nederland zijn, dan spreken Nederlanders ook Duits tegen ons. Hij zegt, jij spreekt ook goed Duits. Ik denk dat het een soort Ruddie Carrel Duits is. Ik besluit om hier ook maar een hapje te eten, ik heb net wat voor de lunch gekocht maar dan eet ik dat vanavond wel. Nog een klooster wat erg ingetogen gerestaureerd is. En vandaag heb ik 75 km gemaakt en zit op de camping van Wahlhausen. Onderweg hoorde ik ook dat waar de Werra en de Fulda elkaar kussen de Wezer wordt geboren. En dat is bij de stad Hann-Munden waar ik morgen langs hoop te komen. En dan ga ik even langs de Wezer.