Koblenz
Door: anneke
Blijf op de hoogte en volg Chris
08 Juni 2013 | Duitsland, Brey
Gisteravond met de groep vrolijk jonge mensen naast mij op de camping leuk gekletst. Zij overnachten hier om vandaag naar een concert te gaan in Bonn. Daar komen veel jongeren op af en de wegen en treinen lopen dan vol, nu zijn ze vlak bij en hoeven vanavond niet terug naar huis. Ik word uitgenodigd om mee te eten en drinken want de voorraad die zij hebben ingeslagen was veel te groot. Het is een gezellige avond. Maar ik ga toch vroeg naar bed, zij gaan nog even door. Als ze te luidruchtig waren moet ik maar een schreeuw geven, dat is niet nodig. Na een goede nacht, haal ik mijn broodjes en ontbijt ik. Dan weer op de fiets richting Koblenz. De Duitse jongeren zwaaien mij uit. Ik geniet van het mooie weer en het landschap. Ik rij nu tussen wijngaarden door. Een Duits stel met een BOB achter de fiets rijden gelijk op maar zij pakken volgens mij telkens de autowegen terwijl ik zoveel mogelijk parallelle wegen door de stadjes en dorpen neem. Loop wel steeds tegen bordjes van Hochwasser, aan. Iemand wenkt mij naar de Rijn toe en vraagt waar ik naar toe ga. Ik vertel en vraag wat dat monument betekend. Vroeger was hier een brug, maar die is ingestort. Ik vraag 'Is dat de brug bij Remagen "Ja", zegt hij. Ik ben blij dat ik hier ingereden ben en zo de brug bij Remagen niet gemist heb. Hier is een film over gemaakt over de gevechten om deze brug heel in handen van de geallieerden te krijgen. Een paar dagen later stort deze spoorbug toch in door overbelasting. Een beetje pech met de fiets. Bij het schakelen loopt de ketting eraf. Er is speling bij het schakelen. Dus maar een fietsmaker gezocht om bij te stellen. Ja, ik kan zelf veel repareren, maar zo een klusje is toch vakwerk. Half in de middag stond ik op de Duitse Eck, daar waar de Moezel in de Rijn stroomt. Ik vraag aan een vrouw die bij een groep motorrijders loopt een foto van mij te maken. Hier is in de zomermaanden groots vuurwerk "de Rijn in vlammen". Lang geleden stond ik hier met Anneke en de kinderen en nog duizenden mensen te kijken naar dat spektakel. Er dreigt onweer. Het is nu doorstampen om het onweer voor te zijn, ik krijg wel een bui over mij heen, mijn nieuwe regenjasje houd mij goed droog. 15 km ten zuiden van Koblenz in Brey is de camping droog en heb ik mijn tent opgezet. Een Sms’je naar huis werkt goed! Zojuist trof ik drie Deense jongens op de fiets, zij zijn voor 5 weken aan het trekken door Europa. Fietsend of per trein. Hebben Hamburg en Amsterdam al gehad en zijn nu op weg naar Straatsburg. En een Nederlands echtpaar uit Ossenzijl is op weg naar Rome volgens de route van Reitsma Zo heeft ieder zijn eigen doel. Een man van de camping kijkt verlekkert naar mijn fiets. Hij neemt zijn petje voor mij af zegt hij. (Heeft geen pet op) En de woorden klasse en respect hoor ik steeds weer. Moet ik mij bescheiden opstellen of mag ik hiervan genieten? Ik doe dat laatste maar. Mijn dilemma wat ik ook op andere tochten beleefd heb, loop ik nu ook weer tegen aan. Ga ik niet te snel en bekijk ik wel genoeg. In de morgen kijk ik vaak rond en maak weinig kilometers in de middaguren is het kilometers maken.
Van Anneke hoorde ik dat de teller van de sponsoring voor "een huis voor Jean" nu op € 2.100 staat. Alvast bedankt! Hier word ik blij van.